Ze lijken zo simpel en vanzelfsprekend, onze tweeklanken:
Ou au oe ie ui ij ei eu.
Maar voor anderstaligen zijn ze dat niet.
Het is voor velen moeilijk te vatten dat onze U gewoon een uu is en geen oe.
Dat AU en OU als ooouwww worden uitgesproken en niet als een oe.
En dat onze OE een oe is, en geen oowee.
Onze EU wordt eee-oe. IJ wordt ie en EI wordt aaai.
De UI wordt vaak als oi uitgesproken.
Kortom, hier is werk aan de winkel!
Besteed regelmatig even aandacht aan de uitspraak van deze dubbele letters! Herhaal dit in de groep.
Nt2-methodes doen dit vaak alleen even in het begin en gaan ervan uit dat het verder wel goed zal gaan. Niet dus!
Want als NT2- er kun je nog zo goed zijn in Nederlands, nóg zoveel woorden kennen en goede zinnen bouwen, maar als je de uitspraakregels niet kent, blijf je altijd moeilijk verstaanbaar en dat is jammer!
(vind ik)
3 opmerkingen:
Dit blijft ook bij de ondersteuning die ik geef aan mijn twee, al behoorlijk gevorderde, taalmaatjes (taalhuis groningen) steeds weer punt van aandacht. En jaren her, bij het nt 2 onderwijs op de azc basisschool, leverde het met de kinderen sinds hilarische spraakverwarring op.
Och, dat anderstaligen een accent hebben en houden is niet zo erg. Denk aan Prins Bernhard en koningin Máxima. Maar het gaat er om dat ze een eenvoudig gesprekje kunnen voeren en dan voor ons Nederlanders verstaanbaar zijn. Ik hamer tijdens de lessen ook altijd op de goede uitspraak, de grammatica komt vanzelf wel. De u is een moeilijk oe-verhaal bij Oekraïners, maar ze corrigeren zichzelf. Dat is wel grappig.
mijn ex buitenlandse huurders zeiden ook altijd oe ipv uu
Een reactie posten