Hier istiedan, mijn drieluik.
Ik heb een paar avonden lekker zitten droedelen met deze drie werkstukjes als resultaat.
Glad papier en verschillende diktes zwarte viltstiften; meer moet dat niet zijn.
De “Conny-collage-challenge” is na 10 weken .afgelopen. Op haar blog Connysquilts.blogspot.com heeft ze een compilatie gemaakt van alle werkstukken die de deelnemers in 10 weken hebben gemaakt. Het zijn overzichten met de thema ‘s per week en ook nog een totaalbeeld in een groot hart. Het is echt de moeite waard om bovenstaande link even aan te klikken en je daar te vergapen aan alle mooie dingen die door een kleine 20 hobbyisten zijn gemaakt!
Voor Maritza en mij betekent het einde van die challenge dat wij verdergaan met die van ons samen, de Enjoy today 2.
De afspraak is dat we iedere zondag, vóór 22 uur, onze bijdrage op de blog hebben gezet. En waar we in de eerste editie vooral alleen schréven over het onderwerp, zijn we nu helemaal vrij in de keuze van de uitvoering. Dus schilderen, knutselen, fotograferen, alles mag. Ook schrijven natuurlijk, want dat is altijd ons uitgangspunt . Ben benieuwd waar we mee komen. Want we zijn natuurlijk weer van het laatste moment😜. Tot morgen!
Het thema voor deze week: Drieluik.
Enkele jaren geleden hebben Hannie, de moeder van juf Kim, en ik, de moeder van meester Jeroen, enkele creatieve lessen verzorgd voor hun groep 8 van de basisschool alhier. Ik werkte met glasplaatjes die ik liet beschilderen met glasverf en bakken in de oven, Hannie leerde de kinderen een beeld maken met paverpol. We spraken toen af dat wij samen ook eens een beeld zouden maken, althans zij beloofde het mij te leren. Vanochtend is het er eindelijk van gekomen, en we hebben een fikse start gemaakt. Met elektriciteitsdraad is het geraamte gemaakt. Dit heb ik omwikkeld met repen aluminiumfolie.
Omdat “zomaar een poppetje “ , sorry, zomaar een bééld, mij niet zo aansprak, had ik bedacht om er een kerstengel van te maken. En zo geschiedde . Het geraamte ligt er.
Nu moet ik oude shirts en doeken zoeken en die opknippen in reepjes om de volgende keer in de paverpol te kunnen dopen en verwerken.
Aan de slag dus, en …wordt vervolgd.
Eerlijk gezegd vond ik mijn collage deze week helemaal niks.Ik twijfelde zelfs of ik hem wel moest plaatsen, maar ja … je doet mee of je doet niet mee, en ik heb wel met plezier zitten knippen en plakken dus vooruit, niet kinderachtig doen.
Voor deze collage heb ik de ondergrond eerst geel geschilderd en vervolgens een Groei-en- bloei-artikel over de kleur geel in stukjes gescheurd. Tot slot hebben de foto’s van (de woorden van deze week) geel, schoeisel, jong en judaspenning een plekje gevonden.
Vervolgens kreeg Maritza (die ik sprak via FaceTime en omdat ik echt erg ontevreden was) het lumineuze idee om er als finishing touch een banaan op te tapen. We hebben er samen vreselijk om gelachen. Dus mede dankzij haar niet “de kers op de taart”, maar de banaan op de collage! “ Nou is hij vast miljoenen waard”, zei ze er nog bij.
Wie biedt?
Toen ik de kamer inliep dacht ik even: Wie met een heerlijk parfum is hier binnen geweest? Maar nee, deze net uitgekomen voorjaarsbloemen in een herfstbakje met dennenappels staan erbij alsof er ze de winter het liefste zouden willen overslaan….
Deze schattige collage van dochter Maritza kreeg ik zojuist binnen ( week 8 - metallic- zee-stoel- hibiscus).
Hartstikke fijn dat het haar toch weer gelukt is, in haar superdrukke bestaan met een gezin met man en twee jongens, 2 banen en dan heeft ze tussendoor ook nog een zakenreis naar Barcelona gemaakt!
Beetje later dus, maar last is ook hier not least!
Het was gisteren een studiedag voor de leerkrachten van Liekes school, maar ook voor de scholen waar haar papa en mama werken. Vandaar dat ze een nachtje bij mij kwam logeren en de normale oppasmiddag werd een oppasdag. Toch hadden we tijd tekort! Allereerst lekker uitslapen na lang opblijven met film en chips, relaxed opstaan, lekker lunchen, en toen toch nog best wat huiswerk.
Gelukkig lag daar ook een heerlijke halfafgemaakte legpuzzel… ter afwisseling van sommen en Engelse woordjes.
Collage 9 alweer! Dat betekent dat het volgende week alweer de laatste is.
De woorden deze week: turquoise - tevreden - tulp - kwasten.
Ik ben deze keer begonnen met het schilderen en stempelen van papieren in de gewenste kleur. Die ben ik gaan snijden en knippen in vormen en die stukken heb ik op een ander blauwgroengeverfd papier gelegd. Ik heb me daarbij laten leiden door mijn vroegere glas-in-loodraam-ontwerpen.Vervolgens heb ik de “ prompts” een plekje gegeven. Dit is mijn basisontwerp:
J
Én heel hoog water, zoals je ziet op het zebrapad bij de haven.
Het komt vaker voor, maar ik had het nog nooit gezien en werd er door verrast.
De woorden voor de collage van week 8 zijn: metallic - zee- stoel - hibiscus.
Het werd me deze week gemakkelijk gemaakt, want op de laatste editie van dorpsblad “Op Bresjes” stond deze mooie foto van de zee bij Breskens.
Daarbij zocht ik een strandstoel die er leuk bij kleurde, en aan de zijkant een paar hibiscussen.
De ruimte ernaast heb ik opgevuld met geverfde stukjes papier, die goed kleurden bij de bloemen.
Voor de metallic gebruikte ik goudkleurige reepjes, die ik als een gulden omlijsting heb gebruikt.
Daarmee geef ik Breskens aan zee een gouden randje!
Behalve dochter Maritza ( haar inzending staat hieronder) is er nog een enthousiast deelnemertje bij gekomen!
Kleindochter Lieke van 10 vindt het ook heel gezellig om samen in tijdschriften te zoeken, te knippen en te plakken. Vorige week woensdag zijn we al begonnen met de challenge voor deze week. Vandaar dat ik haar mooie creatie hier ook al kan laten zien.
En dat was het weer voor deze week.
Bijna was ik vergeten om een Zondagfoto te posten.
Maar zojuist stuurde Maritza haar enigszins verlate Collage, week 5 door.
Met de tekst: “ Hehe, eindelijk weer geknipt en geplakt.
Een ( niet te) bescheiden lapjeskat geniet van haar kopje thee.”
Weet je nog? Collage week 5 : paars- bescheiden - poes - kop en schotel.
Ik vind hem geweldig!
En het gebrek aan de Zondagfoto is hier meteen mee opgelost!
Vanmiddag, toen ik als vrijwilligster in de bieb was, zag ik een paar leuke en bijzondere kinderboeken.
Het eerste : "Het geheim van Timo" van Marlies Slegers.
Het boekje leest heel makkelijk weg, grote letters, korte zinnen, en boeiend.
De inhoud is minder makkelijk. Het gaat over armoede en de schaamte die erbij kan horen.
Waardoor een kind soms gaat liegen en stelen om er toch bij te horen.
Zo ook Timo, die na de scheiding van zijn ouders moest verhuizen en bij zijn moeder woont.
Zij werkt hard, maar ze hebben constant te weinig geld.
Timo wordt gepest, uitgesloten van een verjaardagsfeestje en uitgelachen om zijn kleren.
Maar hij komt goede positieve mensen tegen die hem accepteren zoals hij is en op het goede pad houden.
Het is een boek(je) wat diep raakt, met leuke feelgood-momenten en een gelukkige afloop.
Aanrader om zelf te lezen tussen 9 en 12 jaar.
Het tweede boek was "Het touw en de waarheid" van Marco Kunst met illustraties van Jeska Verstegen. Deze korte video geeft een beeld.
Ze lijken zo simpel en vanzelfsprekend, onze tweeklanken:
Ou au oe ie ui ij ei eu.
Maar voor anderstaligen zijn ze dat niet.
Het is voor velen moeilijk te vatten dat onze U gewoon een uu is en geen oe.
Dat AU en OU als ooouwww worden uitgesproken en niet als een oe.
En dat onze OE een oe is, en geen oowee.
Onze EU wordt eee-oe. IJ wordt ie en EI wordt aaai.
De UI wordt vaak als oi uitgesproken.
Kortom, hier is werk aan de winkel!
Besteed regelmatig even aandacht aan de uitspraak van deze dubbele letters! Herhaal dit in de groep.
Nt2-methodes doen dit vaak alleen even in het begin en gaan ervan uit dat het verder wel goed zal gaan. Niet dus!
Want als NT2- er kun je nog zo goed zijn in Nederlands, nóg zoveel woorden kennen en goede zinnen bouwen, maar als je de uitspraakregels niet kent, blijf je altijd moeilijk verstaanbaar en dat is jammer!
(vind ik)
Vandaag het laatste deel uitgelezen van een heerlijke trilogie, geschreven door Julie Klassen.
Ze schrijft in de trant van Emily Bronte en Jane Austen.
De verhalen spelen zich af in de Regency- periode in Engeland.
Ze doen me denken aan Downton Abbey en de Cornwall saga, maar zijn dat ook weer niet.
De boeken lezen heerlijk makkelijk weg, zijn pure ontspanning.
Voor wie er van houdt natuurlijk, want af en toe is het wel een beetje zoetig….
De serie boeken van Mus & kapitein Kwaadbaard is geschreven door Kevin Hassing.
Kevin Hassing is een acteur die in 2011 in GTST speelde, ook stemacteur werd en nu tevens bekend is om zijn kinderboeken.
Ik kwam op zijn naam omdat hij in de Kinderboekenweek uitgenodigd was op de school van mijn kleinzonen en daar vertelde en boeken signeerde in de hogere groepen.
En natuurlijk omdat hij alweer een prijs van de kinderjury had gewonnen!
Het boek dat ik gelezen heb is deel 2 uit de serie.
O ja, en het was "Mus & Kapitein Kwaadbaard en de wraak van de furie (= deel 3) dat de genoemde prijs van de kinderjury 2024 kreeg.
De serie gaat over Mus,
een zeer moedig weesmeisje dat opgevangen is door Kapitein Kwaadbaard.
Ze is bevriend met zijn zoon Maurits en samen met hun oude vrienden Buffel, Bertrand, Venezuela en Kromme Kareltje beleven ze spannende avonturen.
 |
| Deel 2 van Mus & kapitein Kwaadbaard, rechts de auteur. Ik heb de foto van het internet gehaald. |
Dit boek “Op zoek naar de Kraken“ begint met de ontdekking van een vieze rode stof die op het zeewater drijft. Het is "venijn" en wordt uitgestoten door een monsterachtige reuzenoctopus, de Kraken genoemd.
Alles en iedereen die met venijn in aanraking komt wordt verwoest of gedood.
Daar moet een einde aan komen!
De burgemeester roept mensen op zich te melden om de Kraken te doden.
Degene die hem het hart van de Kraken komt brengen, ontvangt een beloning, een schat!
Als de versterkte en aangepaste boot van Kapitein Kwaadbaard door de test komt, gaat hij met Mus, zijn zoon en zijn vrienden op zoek naar de Kraken, die het venijn uitstoot.
Hij krijgt daarbij hulp van Victor Verbassius, de enige persoon die ooit een aanval van de Kraken heeft overleefd. Het wordt een barre tocht met veel uitdagingen, vijandelijke schepen en muiterij op het schip. En ondertussen is daar de zoektocht én de vondst! van de Kraken.
Waarom ik dit boek graag onder de aandacht breng?
Ik had nog nooit iets van Kevin Hassing gelezen en voor mij is deze man een echte ontdekking.
Hij schrijft zo boeiend, origineel, grappig en spannend dat je door blijft lezen; het ene korte hoofdstukje na het andere. Maar vooral vind ik het boek zeer TAALVERRIJKEND, vol met creatieve namen, woordspelingen en vaak hele mooie zinnen..
Precies wat je zoekt voor kinderen tussen 8 en 12. (Zelf lezen vanaf 10 jaar.)
Hassing gebruikt veel spreekwoorden en uitdrukkingen die hij vervolgens heel simpel verklaart.
Ook gebruikt hij leuke metaforen, zoals de naam van de Kraken (kraken zijn de tentakels van een octopus), of Keelbrander voor een glaasje sterke drank. En de fret van Frederik die Fred heet en uitgescholden wordt voor hamster. Ik kan daar vreselijk om lachen!
Ook de dialogen zijn vaak kostelijk.
Voorbeeldjes:
De burgemeester belooft een schat als beloning.
"Hoeveel precies?" " Genoeg! " Ik ga mijn leven niet riskeren voor genoeg. Alleen voor teveel," schreeuwt een man uit het publiek.
Of: "Als ik uit jouw mond nog één woord hoor dat me niet bevalt, smijt ik je met hamster en al overboord."
Etcetera.
Ik denk dat kinderen hier erg van zullen genieten.
Want het is vooral een spannend geschreven avonturenboek.
Een múst om (voor) te lezen!
Ik ben in het gelukkige bezit van een 4- in -1 kraan. Ik schafte die enkele jaren geleden aan in mijn vorige huurhuis, en ik had er alles voor over om hem met de verhuizing mee te nemen.
Wat ik ook deed. En wat me €250 extra aan installatiekosten kostte, maar dat terzijde.
Warm, koud, kokendheet en gefilterd water, het komt allemaal uit m’n Howat en ik vind het iedere keer weer een luxe als ik hem gebruik. Vooral het gefilterde water dat gezuiverd is van resten medicijnen en andere troep die in drinkwater achterblijft, vind ik fijn en het smaakt lekker zacht.
Toen mijn kleinkinderen er deze week waren en ik vroeg wat ze wilden drinken, naast appelsap, taksi, cola, ginger ale, spa en thee, ging kleinzoon voor het gezonde “gezilverde water… of hoe heet dat, uit die kraan?” Goed gekozen, Luca!
En als je die kraan zo ziet, dan snap ik deze mooie verspreking van gefilterd en gezuiverd wel…
